Thuis loopt het nu een stuk soepeler. En daardoor ook een stuk gezelliger, voor ons alle drie

Zelf wist ik niet hoe ik mijn thuissituatie kon verbeteren. Iemand vertelde mij over Zorg voor elkaar Breda. Juist omdat ik daar niemand kende, durfde ik mijn verhaal te doen. Ik ben Aisha, een jonge vrouw van 19 jaar. Ik heb autisme, dus eigenlijk een verstandelijke beperking, en een heel laag EQ. Ik voel mensen niet goed aan. Ik woon nog thuis met mijn oudere zus en mijn moeder.

Ik had 3 vragen aan de medewerker bij Zorg voor elkaar Breda. Hoe kom ik aan werk of aan iets te doen overdag? Hoe komen we thuis aan ondersteuning van een zorgprofessional? En wie kan mijn moeder helpen met opvoedtips en advies? Ik deed praktijkonderwijs, maar ik ging eigenlijk nooit meer. En hele dagen thuis was voor mijn moeder en zus langzaam wel een probleem aan het worden.

De medewerker van Zorg voor elkaar Breda kwam bij ons thuis langs om samen in kaart te brengen wat we graag anders wilden. Daarna hebben we gekeken wat we zelf zouden kunnen en wie uit onze eigen omgeving van vrienden en familie ons zou kunnen helpen. Een familielid helpt mijn moeder nu met haar vragen over opvoeden en orde in het gezin. We hebben een WLZ aanvraag gedaan. Dat is een regeling voor mensen zoals ik die voor hele lange tijd zorg nodig hebben. Hierdoor kan ik 5 dagen per week naar dagbesteding. Iets dat ik fijn vind. Er komt ook af en toe iemand langs die ons helpt om elkaar beter te begrijpen omdat ik autisme heb. Thuis loopt het nu een stuk soepeler. En daardoor ook een stuk gezelliger, voor ons alle drie.

Aïsha