Ervaringen en verhalen
Soms kun je wel wat ondersteuning gebruiken. Andere keren heb je hulp of zorg nodig. Als je bijvoorbeeld niet zo goed weet hoe je iets op moet lossen. Of als je een beperking of chronische ziekte hebt, of niet meer alles alleen aankunt.
De namen van onderstaande personen hebben we soms veranderd. Ook hebben we de situatie soms aangepast of een andere foto gebruikt. Dit heeft te maken met de privacy. Je kunt daarom geen contact met hen opnemen. Aan de verhalen van de professionals die hun verhaal vertellen, is niets veranderd.
Met wie kan ik praten als ik mij alleen voel?
‘Toen ik ging studeren in Rotterdam zaten we middenin een corona lockdown. Een introductieweek heb ik daarom niet gehad en de lessen waren online. Ik woonde niet in de buurt van Rotterdam. De eerste twee jaar van mijn studie heb ik daardoor geen nieuwe vrienden kunnen maken.’
– Milan
Hoe kom ik in contact met andere mantelzorgers?
‘Mijn vrouw Addy is sinds een paar jaar ernstig ziek. Ik wil haar zo lang mogelijk zelf verzorgen. Dat gaat nu nog net. Gelukkig helpt mijn zoon waar hij kan. Maar hij heeft ook een druk leven met een gezin. Ik voel me vaak eenzaam. Zeker sinds ik met pensioen ben.’
– Ken
Waar vind ik een wandelmaatje?
‘In mijn drukke leven is soms weinig ruimte om tot mezelf te komen. Met drie thuiswonende kinderen is het altijd een drukke bedoening bij ons thuis. Om aan de drukte te ontsnappen, wandel ik graag. Maar dat komt er niet altijd van. Een wandelmaatje zou me kunnen stimuleren.’
– Annemarie
Hoe kom ik rond als ik op mezelf ga wonen?
‘Ik ben Milan en ik ben 24 jaar oud. Ik wil jullie iets vertellen over mijn geldproblemen. Ik koop vaak spullen online en betaal dan later. Dat heb ik te vaak gedaan. Nu heb ik schulden. Het is soms moeilijk om nee te zeggen tegen alle mooie aanbiedingen online. Nu snap ik dat het misschien niet zo slim was om ze te kopen. En nu zit ik ermee.’
– Milan
Door mijn scheiding heb ik geldzorgen. Wat kan ik doen?
‘Mijn vrouw is vorig jaar bij mij weggegaan en sindsdien woon ik alleen. Ik vind het heel lastig om in mijn eentje alle rekeningen te betalen. Toen mijn vrouw hier nog woonde, hadden we twee inkomens. Zij regelde ook altijd de geldzaken en het huishouden, dus daar had ik geen omkijken naar.’
– Jos
Hoe vragen we kinderopvangtoeslag aan?
‘Op dit moment ben ik 30 weken zwanger. Het is het eerste kindje van mij en mijn vrouw Annette. Een kindje krijgen is voor ons niet zo makkelijk. Gelukkig hebben we na lang zoeken een geschikte donor geworden en is het gelukt om zwanger te raken. Annette en ik zijn ontzettend blij met de zwangerschap en kunnen niet wachten tot onze zoon geboren wordt. Het duurt nu niet lang meer!’
– Maya
Bouchra Aatif Afendi is een mensenmens en werkt als opbouwwerker bij Surplus. Bouchra vertelt wat ze zo leuk vindt aan haar vak én aan het werken in Hoge Vucht.
‘Toen ik hier begon, zag ik de mensen kijken; daar heb je er weer een, wanneer ga je weer? Ik kan iedereen geruststellen, ik blijf nog een tijdje! Heel belangrijk is om de drempel te verlagen en waar te maken wat je belooft. Alleen gaan dingen regelen weleens te langzaam, terwijl ik zaken snel wil afronden. Dat vreet energie.’
‘Als mijn kinderen maar gelukkig en gezond zijn!’
Lina is anderhalf jaar geleden bij haar man weggegaan. Er was sprake van mishandeling. In Breda bouwde Lina een nieuw leven op. Zorg voor elkaar Breda hielp haar op weg.
Durf te vragen, je bent niet de enige!
In een aantal buurten in de Haagse Beemden kennen bewoners Rashad Willemsens als wijknetwerker van Surplus Welzijn. Rashad: ‘Ik werk samen met vrijwilligers die activiteiten ondernemen. Ik onderhoud contacten met een aantal maatschappelijke organisaties. Daarnaast geef ik veel aandacht aan de kwetsbare bewoners.’
Niet zelfredzaam, maar samenredzaam
Erik Neve is wijknetwerker bij Surplus Welzijn en draait al heel wat jaren mee in Breda. Erik vertelt over zijn werk in Tuinzigt: ‘Als mijn belangrijkste opdracht zie ik dat mensen zelfredzaam moeten kunnen zijn. Wij proberen ze natuurlijk op allerlei manieren te ondersteunen. Als het mogelijk is, zeggen we: ‘Probeer eerst te kijken of je zelf je probleem kunt oplossen, zo nodig met hulp van je buren of familie.’ Ik spreek dan ook liever van samenredzaam in plaats van zelfredzaam.’
‘Ik kan weer zelf op pad. Dat heb ik nodig om het mantelzorgen vol te houden’
Plonie (75) is mantelzorger van haar man Floris. Hij kreeg epilepsie en liep hersenletsel op na een val. ‘Mijn leven is helemaal veranderd. Ik had een kind met een handicap, die ik jaren zelf verzorgde. Toen mijn moeder ziek werd, heb ik de zorg op me genomen. En nu sta ik naast mijn eigen man die zorg nodig heeft.’
– Plonie
‘Ik wist niet meer hoe ik mezelf moest kleden en douchen’
Jessica (49) kampt met depressie. ‘Ik crashte van de ene op de andere dag. En kon helemaal niets meer. Alleen in kleermakerszit op mijn houten vloer zitten en stuurloos voor me uit staren. Ik wist niet meer hoe ik me moest kleden en douchen. Laat staan voor mezelf koken.’ Nu gaat het goed met Jessica.
– Jessica
Het is meer dan alleen wegbrengen en ophalen.
Zorg voor elkaar Breda bestaat voor een deel uit vrijwilligers. Zoals Henk die je als vrijwilliger van Automaatje tegen een kleine vergoeding overal naartoe brengt. Met zijn eigen auto. Hij doet dit werk al jaren met heel veel plezier en vertelt: ‘Ik kom uit Den Haag, maar woon al 30 jaar in Breda. Ik vind het gemoedelijk hier. En ik houd van auto rijden.’
– Henk
Ik heb weer vertrouwen in mijzelf
De 22-jarige Amy uit Breda heeft autisme (PDD-NOS). Hierdoor vindt ze het lastig een baan te vinden. Een baan die bij haar past en waar ze plezier uit haalt. Via Zorg voor elkaar Breda volgde ze het traject ‘Toekomstcoach’. Samen met toekomstcoach Manou onderzocht ze welke functie nu écht bij haar past. Benieuwd of Amy een leuke baan heeft gevonden? Lees het interview.
– Amy
Neem iemand in vertrouwen. Schaam je niet, het is niet jouw schuld
Marion vond twee jaar terug een tijdelijke woning in Breda. Ze verbleef tot dat moment op een geheime locatie bij Sterk Huis. Zo kon haar ex-partner Johan* haar niet vinden. Door Sterk Huis werd Marion aangemeld bij Zorg voor elkaar Breda. Vanaf dat moment zoekt ze samen met Anja van IMW Breda naar een oplossing voor haar situatie.
– Marion
Loop je vast in het leven? Hulp vragen is niet erg!
Johan is 53 jaar en woont in Bavel. Hij praat makkelijk en heeft een grote woordenschat. Hierdoor lijkt het alsof hij goed mee kan komen. Dit is niet het geval. Johan wordt overschat en dit zorgt regelmatig voor frustraties. Johan overlegt met zijn huisarts en samen besluiten zij dat een psycholoog wellicht kan helpen. De psycholoog brengt hem vervolgens in contact met Zorg voor elkaar Breda.
– Johan
Thuis loopt het nu een stuk soepeler. En daardoor ook een stuk gezelliger, voor ons alle drie.
Zelf wist ik niet hoe ik mijn thuissituatie kon verbeteren. Iemand vertelde mij over Zorg voor elkaar Breda. Juist omdat ik daar niemand kende, durfde ik mijn verhaal te doen. Ik ben Aisha, een jonge vrouw van 19 jaar. Ik heb autisme, dus eigenlijk een verstandelijke beperking, en een heel laag EQ niveau. Ik voel mensen niet goed aan. Ik woon nog thuis met mijn oudere zus en mijn moeder.
– Aisha
Ik heb veel gehad aan de tips en het samen structureren en ben er zelf mee verder gegaan
Ik zocht ondersteuning voor begeleiding van mijn zoontje van 13 met autisme (ASS). Ik had namelijk een baan gevonden en wilde graag aan de slag. Maar dan moest ik wel zorgen dat mijn zoon opvang heeft tijdens mijn werkuren. Hiervoor wilde ik graag een PGB aanvragen, maar ik wist niet hoe dat moet. En ik wist niet hoe ik het moest regelen met werktijden, het bezoeken van clubs door mijn zoon den de bezoekregeling met zijn vader. Mijn hoofd liep over door alle ballen die ik in de lucht moest houden. Daarom belde ik Zorg voor elkaar Breda.
– Sarah
Een torenhoge schuld
Toen ik bij Zorg voor elkaar Breda aanklopte had ik 70.000 euro schuld. Twee jaar geleden ben ik gescheiden en daar hield ik grote geestelijke en praktische problemen aan over. Daarbij heb ik ADHD en symptomen van borderline. Daardoor vind ik het moeilijk om afspraken te maken en na te komen. Ik ben eigen baas, maar wel zonder inkomen.
– Danny
Ik durf nu makkelijker hulp te vragen
Ik zorg voor mijn man. Hij heeft de ziekte van Parkinson en heeft steeds meer hulp nodig. Bijvoorbeeld bij het aankleden en wassen. Maar ook veel regel- en denkwerk heb ik van hem moeten overnemen. Door alle zorgen en extra taken, raakte ik helemaal uit evenwicht. Ik wilde thuiszorg inzetten, omdat ik het zelf niet meer redde.
– Ria
Nu weet ik gelukkig hoe het systeem in Breda werkt
Ik wil heel graag op mezelf gaan wonen, maar had geen idee hoe ik dat moest regelen. Bij Zorg voor elkaar Breda hoorde ik dat ik me in ieder geval moet inschrijven bij Klik voor Wonen. Dat heb ik meteen gedaan.
– Pleun
Ik ga nu ook weleens met een vrijwilliger op pad, daardoor heb ik nu meer mensen bij wie ik terecht kan en raakt mijn moeder minder overbelast
Door een ernstig ongeluk 2 jaar geleden veranderde mijn leven. Door het ongeluk werd ik afhankelijk van een rolstoel en een rollator en ik had een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Mijn moeder zorgt voor me en ik ga een paar keer per week naar revalidatie en dagbesteding. Ons sociale netwerk is erg klein geworden.
Ik benaderde ZveB in eerste instantie omdat ik wilde weten hoe ik een vergoeding voor mijn rolstoel kan aanvragen. Maar mijn moeder wilde ook hulp bij het leren omgaan met de situatie en haar gevoel.
– Anne
Mijn zoon leerde hoe hij vriendjes kan maken en houden
Ik maakte me zorgen om mijn zoontje die op school weinig vrienden had en zijn plek niet goed kon vinden. Een medewerker van Zorg voor elkaar Breda wees me erop dat ik met deze vraag terecht kon bij het Centrum voor Jeugd en Gezin.
– Jamila
Bruikbare tips waarmee ik zelf aan de slag kon
Vorig jaar raakte ik mijn baan kwijt. Ik heb nooit eerder zonder werk gezeten. Ik ben blij dat ik hulp heb gevraagd bij Zorg voor elkaar Breda. Degene die ik aan de telefoon kreeg, gaf al bruikbare tips waarmee ik zelf aan de slag kon. Toch had ik meer hulp nodig.
– Jerry
Nu lunchen we om en om bij elkaar op vrijdag. Dat is voor ons beiden een mooie afsluiting van de week
Mijn leven veranderde 7 jaar geleden door een hersenaandoening. Opeens kon ik niet meer de dingen doen die ik gewend was. Ik moest heel veel dingen opnieuw leren. Mijn rechterarm en rechterbeen zijn een probleem. Binnen gebruik ik een hulpstoel. Voor buiten heb ik een scootmobiel. Ik doe zoveel mogelijk zelf. Dat kost soms wel wat meer tijd. Maar voor mij is dat heel belangrijk. Er komt wel iemand om het huis schoon te maken. Op maandagmiddag ga ik naar de gym. Dat kan gelukkig nog steeds. Verder maak ik zelf poppen en bezoek ik vrienden. Ik puzzel ook graag. Ik kan me goed vermaken.
– Jacques
Ik vind het heel erg dat ze niet meer thuis woont. Maar ik ben blij dat zij daar goed verzorgd wordt.
Sinds 2016 ben ik mantelzorger van mijn vrouw. In het begin vergat ze dingen. Ook kreeg ze last van angsten. En van paniekaanvallen. Ze wist bijvoorbeeld niet meer hoe de poort open moest. Een buurman zag dat en adviseerde ons naar de dokter te gaan. De dokter zei dat het niet goed ging. Toen kreeg mijn vrouw medicijnen. Vanaf dat moment ben ik mantelzorger geworden. Ik deed alles in huis. Zoals bijvoorbeeld koken. Na een tijdje ging mijn vrouw naar de dagbesteding. In Hoog Brabant in Bavel. Het ging al gauw nog slechter met haar. Ik sliep niet meer omdat ik haar vaak moest helpen. Ik zag in dat ik haar niet meer zelf kon verzorgen. Dat vonden mijn kinderen ook.
– Piet
